Róbmy niemożliwe jak Gedeon

Konferencja:

Jesteśmy na kolejnym etapie drogi, tu i teraz idziemy razem, ale jak długo i w jakim kierunku, to będzie zależało od naszych decyzji, jako odpowiedzi na zaproszenia.

Podobieństwa drogi – cechy (utwardzona, polna, czasem pod górę, może być po ciemku, można iść pieszo, a możemy zostać podwiezieni, lub sami możemy pokierować pojazdem na tej drodze.

Poruszamy się z różnymi prędkościami, czy dziecko może prowadzić samochód, czy ma do tego kompetencje, a może trzeba mieć talent . – To także obraz naszej drogi duchowej.

J 14,5-6 

5 Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?» 6 Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem². Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie

Kolejność: 1 drogą, 2 prawdą, 3 życiem. Idziemy drogą, w prawdzie, po życie. O czym to mówi, że tym nie jest: nie jest stagnacją, staniem w miejscu (złotą klatką, strefą komfortu (nieudane związki DDA)), w kłamstwie, po śmierć (piekło jako permanentny niebyt i samotność)

Zatrzymajmy się przy tym, jak każdy z nas odnajduje siebie w tych kryteriach (badajmy, a nie osądzajmy, patrzmy na czyny, nie na osoby – odrzućmy osąd: jestem zły, jestem dobry)

Hi 9,29-31

29 Jestem grzesznikiem, przyznaję⁹.
Więc po co się męczę na próżno?
30 Choćbym się w śniegu wykąpał,
a ługiem umył swe ręce;
31 umieścisz mnie tam, na dole¹⁰.
Nawet mój płaszcz mną się brzydzi.

Czy zastanawiałeś się? Czy zrobiłeś /łaś coś ostatnio niemożliwego?

Czy to było samo z siebie, albo tylko swoimi rękami? Czy możemy sami siebie podnieść za włosy?

Czy sami z siebie nic nie możemy? Odp.: Nie, ponieważ wtedy byłaby bezużyteczna nasza wolna wola, którą otrzymaliśmy z bezkresnej miłości Boga do Nas.

Gedeon – ulubiona postać starego testamentu od niemożliwego. Pomijam tu Jezusa i Jego zmartwychstanie. Jak jest nam przedstawiony?

Sdz 6,11-12

11 A oto przyszedł Anioł Pana¹ i usiadł pod terebintem w Ofra, które należało do Joasza z rodu Abiezera. Gedeon, syn jego, młócił na klepisku zboże, aby je ukryć przed Madianitami. 12 I ukazał mu się Anioł Pana. «Pan jest z tobą – rzekł mu – dzielny wojowniku!» 

Co on ma wspólnego z wojownikiem? On schowany przed Medianitami.

Sdz 6,13

 13 Odpowiedział mu Gedeon: «Wybacz, panie mój! Jeżeli Pan jest z nami, skąd pochodzi to wszystko, co się nam przydarza? Gdzież są te wszystkie dziwy, o których opowiadają nam ojcowie nasi, mówiąc: „Czyż Pan nie wywiódł nas z Egiptu?” A oto teraz Pan nas opuścił i oddał nas w ręce Madianitów». 

Czy to nie jest coś co widzimy na około?

Tylko, że kontekst widzimy w pierwszym wierszu tego rozdziału

Sdz 6,1

1 Izraelici [znów] czynili to, co złe w oczach Pana, i Pan wydał ich na siedem lat w ręce Madianitów.

Pamiętajmy o znaczeniu liczby 7…

Gedeon w tej rozmowie z Bogiem pokazuje jak widzi ten świat, świat o którym Bóg wszystko wie bo go stworzył.

Mówi jakby nie wierzył Bogu, a jednocześnie z nim rozmawia:

Sdz 6,14

 14 Pan zaś zwrócił się ku niemu i rzekł do niego: «Idź z tą siłą, jaką posiadasz, i wybaw Izraela z ręki Madianitów. Czyż nie Ja ciebie posyłam?»

To zaproszenie i powołanie, czy pamiętacie podobną scenę z przeszłości? Mojżesz – Gedeon doskonale znał te pisma i historię Mojżesza.

To tak ja my, my też te historie znamy… Mimo tego odpowiada Bogu tak:

Sdz 6,15

15 «Wybacz, Panie mój! – odpowiedział Mu – jakże wybawię Izraela? Ród mój jest najbiedniejszy w pokoleniu Manassesa, a ja jestem ostatni w domu mego ojca».

Co odpowiedział Bogu – Nie. Czy w tym momencie Bóg mu narzucił co ma robić, albo czy się od niego odwrócił? On zna naszą naturę, w języku biblijnym było by to, że zna nasze serce.

Sdz 6,16-17

16 Pan mu odpowiedział: «Ponieważ Ja będę z tobą, pobijesz Madianitów jak jednego męża». 17 Odrzekł Mu na to: «Jeżeli darzysz mnie życzliwością, daj mi jakiś znak, że to Ty mówisz ze mną. 

Gedeon dalej ma swoje zdanie na całą sprawę, to co słyszy jest tak niesamowite, że wątpi w całą tą rozmowę.

Ile razy my tak mamy? Popatrzmy jak się kończy ta rozmowa:

Sdz 6,22-23

22 Zrozumiał Gedeon, że to był Anioł Pana, i rzekł: «Ach, Panie, Panie mój! Oto Anioła Pana widziałem twarzą w twarz!»⁴ 23 Rzekł do niego Pan: «Pokój z tobą! Nie bój się niczego! Nie umrzesz»

Te nie umrzesz, nabiera z czasem innego znaczenia, staje się co raz mniej prawdopodobne po ludzku.

Pamiętajmy, ze mowa tu o walce z ogromną armią, a Bóg mówi tak:

Sdz 7

2 Pan rzekł do Gedeona: «Zbyt liczny jest lud przy tobie, abym w jego ręce wydał Madianitów, gdyż Izrael mógłby przywłaszczyć sobie chwałę z pominięciem Mnie i mówić: „Moja ręka wybawiła mnie”. 3 Wobec tego tak wołaj do uszu ludu: Ten, który się boi i drży, niech zawróci ku górze Gilead i chroni się»². Tak więc odeszło z ludu dwadzieścia dwa tysiące, a pozostało dziesięć tysięcy.

Tutaj jest wspomniany najtrudniejszy grzech wśród ludzkości, ten z którym najtrudniej się walczy – pycha

Tak więc odeszło z ludu dwadzieścia dwa tysiące, a pozostało dziesięć tysięcy. A to dopiero początek, bo:

Sdz 7

4 Rzekł Pan do Gedeona: «Jeszcze zbyt liczny jest lud. Zaprowadź go nad wodę, gdzie ci go wypróbuję. Będzie tak: o którym powiem: Ten pójdzie z tobą! – on pójdzie z tobą. O którym zaś powiem: Ten nie pójdzie z tobą! – on nie pójdzie».
5 Zaprowadził więc lud nad wodę, a Pan rzekł do Gedeona: «Wszystkich, którzy będą wodę chłeptać językiem, podobnie jak pies, pozostawisz po jednej stronie, a tych wszystkich, którzy przy piciu uklękną, pozostawisz po drugiej stronie»³. 6 Liczba tych, którzy chłeptali z ręki podnoszonej do ust, wynosiła trzystu mężów. Wszyscy inni pijąc zginali kolana. 7 Rzekł wówczas Pan do Gedeona: «Przy pomocy tych trzystu mężów, którzy chłeptali wodę językiem, wybawię was i w ręce twoje wydam Madianitów. Wszyscy inni mężowie niech wracają do siebie». 8 Lud wziął ze sobą żywność⁴ i rogi, a Gedeon odesłał mężów izraelskich, każdego do swego namiotu, z wyjątkiem owych trzystu mężów. A obóz Madianitów znajdował się w dolinie poniżej jego stanowiska.

Co za absurdalne kryterium, czy z naszego punktu widzenia miałoby to jakikolwiek sens po ludzku? Tak działa Bóg.

W bibli wielokrotnie spotykamy się ze stwierdzeniem o twardym karku, tylko co właściwe to oznacza? Obraz twardego karku i jakie to nam daje ograniczenia?

Pytanie na grupkę:

Czy i w jaki sposób Bóg do mnie mówił? Co się stało gdy mówiłem tak lub nie?

Pieśni na Uwielbienie:

Pieśni na Mszę: